نیمه اول احتمالاً ناگزیر یک سفر به مسیر حافظه است، که با افراد پیشرو در پیست استندآپ سروکار دارد، از جمله مهمترین آنها گریگوری، که اساساً اجرای خود را رها کرد تا خود را به جنبش حقوق مدنی بیندازد. همچنین با اکراه، زمان مناسبی را به کازبی اختصاص می‌دهد (دی‌ال هاگلی می‌گوید: «بدون بیل کازبی، باراک اوباما وجود ندارد)، پیش از رفتن به سراغ ریچارد پرایور، که بسیاری از مصاحبه‌شوندگان از او به‌عنوان تأثیرگذارترین صدا در میان همه یاد می‌کنند. همانطور که نویسنده مارک آنتونی نیل اشاره می کند، “الگویی برای همه کسانی که بعد از آن می آیند.”
در مقابل، نیمه دوم از صحنه به شدت به تأثیر فیلم ها و تلویزیون تغییر می کند، از «In Living Color» فاکس تا ادی مورفی – ابتدا در «Saturday Night Live»، سپس به عنوان یک ستاره اصلی در فیلم هایی مانند «48» ساعت‌ها – به عروسی یک هیپ‌هاپ حساس و کمدی از طریق ویترین‌های تلویزیونی مانند «دف کمدی جام».
راک در پاسخ به سوالی درباره تمسخر سیاه‌پوستان در مقابل تماشاگران نژادی مختلف، اذعان می‌کند که این عمل باعث ناراحتی برخی از افراد شده است، اما او می‌گوید: “من دوست دارم تماشاگران هر از چند گاهی کمی وحشت زده شوند.”
شاید مهم‌تر از همه، «حق توهین» همچنان به اهمیت کمدی به عنوان ابزاری برای پرداختن و برجسته کردن موضوعاتی که اغلب وسوسه نگاه کردن به آن است، باز می‌گردد، مانند تظاهرات عمومی نژادپرستی و برتری آشکار سفیدپوستان که در دوران دولت ترامپ و پس از آن شاهد بودیم.
در زمان‌های پر دردسر و ناراحت‌کننده، کمیک W. Kamau Bell می‌گوید: “به عنوان یک کمدین سیاهپوست، شما می‌خواهید کسی باشید که می‌گوید، اجازه دهید به شما کمک کنم بفهمید که f-k در حال وقوع است.”
این موضوع که توسط کوین هارت تهیه شده است، رک و پوست کنده آنقدر بزرگ است که حتی در یک قالب چهار ساعته کاملاً جامع نباشد، اگرچه کار تحسین برانگیزی در پخش شبکه گسترده و تنظیم دقیق کلیپ های آن، از پیشگامانی مانند Redd Foxx تا Moms Mabley و Pryor’s انجام می دهد. نمایش واریته کوتاه مدت و طرحی برجسته از تداعی کلمات با Chevy Chase در “SNL”.
کارگردانان ماریو دیاز و جسیکا شریف نیز با مصاحبه با فرزندان برخی از کمدین های پیشین، مانند دختران پرایور، الیزابت و راین، ارائه را شخصی کردند.
با نگاهی به گذشته، ممکن است تنها عنوان عنوان باشد، زیرا یک نکته متداول این است که کمیک های سیاه فقط حق توهین ندارند، بلکه نیاز دارند، حتی یک تعهد، برای ایجاد ناراحتی در مخاطبان برای افشای حقایق بزرگتر.
چنین مطالبی هالیوود را نیز عصبی می‌کند، اگرچه همانطور که چندین اجراکننده خاطرنشان می‌کنند، موفقیت تمایل دارد بر چنین تردیدهایی غلبه کند، که به این معنی نیست که خطری در بر ندارد. همانطور که راک می گوید، زمانی که گرگوری در مورد نژادپرستی به گونه ای صحبت کرد که خطر بیگانه شدن مخاطبان سفید پوست را به همراه داشت، “در آن زمان بسیار جسورانه بود. هنوز هم همینطور است.”
«حق توهین: انقلاب کمدی سیاه» 29 تا 30 ژوئن ساعت 21 به وقت شرقی از شبکه A&E پخش خواهد شد.
