اقدامات نامناسب در گذشته و بی‌تفاوتی برخی دولت‌ها نسبت به تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های پی در پی در دو دهه گذشته منجر به خشک شدن بسیاری از دریاچه‌ها، برکه‌ها و رودخانه‌های ایران شده است. دریاچه ارومیه مهمترین دریاچه از شش دریاچه نمک بزرگ جهان است.
این دریاچه از سال 1386 تاکنون هشت متر آب باقیمانده خود را از دست داده و تا مرز نابودی کامل پیش رفته است. مهم ترین بندرها و سواحل جنوب شرقی دریاچه «بندر رحمانلو»، «بندر دانالو» و در شمال «بندر شرف خانه» به طور کامل خشک شده اند و جزایری که روزگاری در وسط آب قرار داشتند به خشکی متصل می شوند. ، گویی با پای پیاده می توانید با ماشین به آنها برسید.
با وجود تبخیر بسیار سریع ناشی از گرمای شدید هوا، همچنان آب باقیمانده دریاچه در نزدیکی پل شهید کلانتری در نزدیکی «جزیره اسلامی» ارومیه و در ساحل «کاظم داشی» در نزدیکی قلعه گوورچین مشاهده می‌شود. در حومه سلماس، جایی که امکان شنا وجود دارد. در نتیجه این خشکسالی، بخش های زیادی از دریاچه ارومیه به نمک کویر تبدیل شده است.
طوفان نمک بهره وری زمین های کشاورزی را کاهش داد، درختان را خشک کرد، امنیت مردم منطقه را به خطر انداخت و حیات آبزیان مانند میگوی آب شور «آرتمیا» و برخی از پرندگان مهاجر مانند پلیکان، فلامینگو را به خطر انداخت. و غیره است.
عکاس: علی حمید حق دوست
