فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
شراب لعل كش و روي مه جبينان بين
بر ضد دین، جمال هستند
آنها همچنین دستورات عمیقی دارند
طول آستین کوتاه شما
به خرمن دو جهان سر فرو نیمـارند
گدا و غرور گدا و دسته چینی
بهای نیم کرشمه هزار جان تالبند
نیاز اهل دل و ناز نازنینانا بن
حقوب ساحبت ما را به باد و برفت
همراهی وفادار بین دوستان و همسایگان
اسير شكل شدن كاره خلوس من است
زمیر عقیبت اندیش پیش بینان بین
کدورت از دل حافیز ببرد رفیق همراه
بین پاک و پاک
توضیح واژه نامه: مه جبین: به فتح میم و جیم ماه پیشانی و ماقصد ماه رخسار و زیبا، صفت مرکب به دنبال موصوف/ملمع: رنگارنگ.
تفسیر عرفانی:
معنای این شعر این است که همیشه دو دسته از مردم در جهان راه می روند. گروهی از عاشقان واقعی هستند که به مقصد معشوق می رسند و هیچ چیز خوبی در دنیا و آینده ندارند، اما گروهی از افراد ناصالح هم هستند که اطرافشان را شکوه و ریا احاطه کرده و به نظر می رسد که دنیا را رها می کنند. شسته شده، در حالی که جهان و ظواهر آن دستگیر شده است.
تفسیر شعر:
تا زمانی که این فکر را در ذهن خود بپرورانید که فقط با دعا و نشستن بر روی محراب می توانید به آرزوها و آرزوهای خود برسید، تا زمانی که تلاش نکنید و سرلوحه کار خود را جست و جو نکنید، سخت کار خواهید کرد.
