خروج قطار اوهایو از ریل جدا کردن واقعیت از داستان

خروج از ریل قطار نورفولک جنوبی که مواد شیمیایی سمی ریخته و منجر به سوختن کنترل شده این مواد در فلسطین شرقی، اوهایو شد، به یکی از پرمخاطب ترین – و سیاسی ترین – حوادث در نوع خود در ایالات متحده در سال های اخیر تبدیل شده است. .

ساکنان وحشت زده این شهر 4700 نفری از بیماری های مختلف در هفته های پس از حادثه که در فوریه رخ داد شکایت کرده اند. 3، و نگران پیامدهای دراز مدت سلامتی هستند. مقامات ایالتی و فدرال بارها گفته اند که هنوز سطوح خطرناکی از مواد شیمیایی در هوا یا آب شهری را شناسایی نکرده اند.

برخی از کارشناسان می گویند که درک کامل عواقب تصادف مستلزم بررسی جامع تر و زمان بیشتری برای گذراندن آن است. اما در حالی که ساکنان منتظر هستند، تلاش‌های آن‌ها برای پردازش آنچه اتفاق افتاده است، با آتش‌های متقابل سیاسی و اطلاعات نادرست پیچیده شده است.

محافظه کاران به ویژه از خروج از ریل و واکنش فدرال انتقاد کرده اند و از این بحران برای ایجاد بی اعتمادی عمومی به سازمان های دولتی استفاده می کنند. برخی از مفسران مدعی سرپوش گذاشتن – علیرغم پوشش گسترده رسانه‌های خبری – شده‌اند و بسیاری از سیاستمداران جمهوری‌خواه دولت بایدن را به بی‌توجهی به جامعه در پی این حادثه متهم کرده‌اند.

در اینجا آنچه شناخته شده است – و ناشناخته – در مورد خروج از ریل و تأثیر آن است.

چه مواد شیمیایی در قطار بود و چه خطراتی داشت؟

بر اساس یک فوریه، حدود 20 واگن از حدود 150 واگن قطار که از مدیسون، ایالت ایالت ایالت ایالت به کانوی، پنسیلوانیا در حرکت بودند، حامل مواد خطرناک بودند. 10 نامه از آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده.

گفته شد که ترکیبات آزاد شده در محیط عبارتند از:

• بوتیل آکریلات، مایعی شفاف با بوی میوه ای که می تواند باعث مشکلات تنفسی و تحریک پوست شود.

• اتیل هگزیل آکریلات، مایع شفافی که برای ساختن رنگ و پلاستیک استفاده می شود و می تواند پوست، چشم و مجاری تنفسی را تحریک کند.

• اتیلن گلیکول مونوبوتیل اتر، یک مایع بی رنگ که برای ساختن رنگ و لاک استفاده می شود. در آزمایشی که افراد را به مدت چند ساعت در معرض سطح بالایی از این ماده شیمیایی قرار داد، برخی از آزمودنی‌ها سوزش بینی و چشم‌ها، سردرد و استفراغ را گزارش کردند.

• وینیل کلرید، گاز بی رنگی است که در ساخت محصولات پلاستیکی استفاده می شود. محوطه ای که سازمان حفاظت محیط زیست گفته است روی پنج واگن قطار قرار داشت، در روزهای پس از خروج از ریل، نگرانی خاصی برای مقامات داشت. این گاز دارای بویی ملایم و شیرین است که سم‌شناسان آن را «بوی ملایم و شیرین» توصیف می‌کنند و در کوتاه‌مدت می‌تواند باعث سرگیجه، سردرد و خواب‌آلودگی شود، و پس از قرار گرفتن در معرض مزمن، نوعی سرطان کبد نادر است.

وقتی وینیل کلرید می سوزد، به گازهایی که شامل هیدروژن کلرید و فسژن می شود، تجزیه می شود. بر اساس ثبت مواد سمی فدرال، کلرید هیدروژن دارای بوی قوی و تحریک کننده است و برای هر بافتی که با آن تماس پیدا کند، خورنده است. فسژن بویی شبیه یونجه تازه بریده شده دارد و در صورت استنشاق می تواند باعث سرفه و خس خس سینه شود.

دبرا شور، مدیر منطقه ای EPA، روز یکشنبه در یک کنفرانس خبری گفت: «ما در حال آزمایش سمی ترین مواد شیمیایی که در قطار می دانستیم، بوده ایم. و ما هیچ افراط و تفریطی در داخل خانه ها یا در هوای محلی ندیده ایم.»

با این حال، برخی از کارشناسان گفته اند که مقامات در مکان های کافی یا برای طیف وسیعی از مواد آزمایش نکرده اند.

چرا مواد شیمیایی سوزانده شد؟

نورفولک ساترن رهاسازی کنترل شده و سوزاندن برخی از محموله های شیمیایی قطار را انجام داد – فرآیندی که در فوریه یک دود عظیم و دوده ای ایجاد کرد. 6 – به گفته مقامات، برای جلوگیری از انفجاری که ممکن است خسارات گسترده تری ایجاد کند. دولت مایک دی واین، یک جمهوری خواه، این طرح را امضا کرد و آن را کوچکتر از دو شر توصیف کرد. دولت جاش شاپیرو از پنسیلوانیا، یک دموکرات، نیز آن را تایید کرد، اگرچه او نورفولک ساترن را متهم کرد که این روند را نادرست مدیریت کرده و گزینه های دیگر را در نظر نگرفته است.

سازمان حفاظت محیط زیست به نورفولک ساترن دستور داده است که هرگونه آلودگی ناشی از آن را پاکسازی کند و تمام هزینه ها را بپردازد.

نورفولک ساترن، یکی از بزرگ‌ترین راه‌آهن‌های آمریکای شمالی، گفت که به ساکنان و مشاغل شرق فلسطین کمک مالی کرده است و برای پاکسازی منطقه تلاش خواهد کرد.

جرالد پوژ، کارشناس بهداشت محیط و عضو سابق هیئت تحقیقات ایمنی و خطرات شیمیایی ایالات متحده، گفت: یکی از مسائل مربوط به انتشار مواد شیمیایی سمی این است که خطرات فقط توسط مواد شیمیایی درگیر ایجاد نمی شود. ترکیبات شیمیایی می توانند به روش های پیچیده ای با یکدیگر تعامل داشته باشند و پس از سوختن باقی بمانند.

دکتر “ممکن است صدها محصول مختلف تجزیه شده وجود داشته باشد که هنوز باقی مانده است، که ما اغلب مشخصات سم شناسی بسیار ضعیفی برای آنها داریم.” پوجه گفت. “ما اغلب در این مکان ناشناخته هستیم.”

دیوکسین ها چیست و چرا برخی از مردم نگران هستند؟

دیوکسین ها آلاینده های سمی هستند که ممکن است در اثر سوختن محموله وینیل کلرید ایجاد شده باشند. از آنجایی که مدتی طول می کشد تا از بین بروند، می توانند یک تهدید طولانی مدت باشند.

در حالی که این ترکیبات در حال حاضر در بسیاری از محیط ها وجود دارند – آنها می توانند محصولات جانبی سوختن سوخت باشند، در میان چیزهای دیگر – EPA برای دهه ها تلاش کرده است تا تولید آنها را کاهش دهد. به گفته این آژانس، آنها می توانند باعث سرطان، تداخل با هورمون ها و آسیب به سیستم تولید مثل و ایمنی شوند.

روز سه‌شنبه، مایکل ریگان، مدیر EPA، گفت که با اعضای جامعه درباره نگرانی‌های آنها در مورد دیوکسین‌ها صحبت کرده است، اما از گفتن این موضوع که آژانس برای آنها آزمایش خواهد کرد، خودداری کرد.

او گفت: “من این اطلاعات را به تیمم بازمی‌گردانم، به واشنگتن دی سی، و می‌خواهم مردم بدانند که ما آنها را با صدای بلند و واضح در مورد آن موضوع شنیده‌ایم.”

موری مک براید، شیمیدان خاک و محیط زیست و استاد بازنشسته در دانشگاه کرنل، گفت که آزمایشات بیشتری برای تعیین اینکه آیا دیوکسین ها در نتیجه سوختگی شیمیایی روی خاک رسوب کرده اند یا خیر – و اگر چنین است، تا چه حد ممکن است گسترش یافته باشند، مورد نیاز است.

آیا انتشار مواد شیمیایی باعث مریض شدن مردم شده است؟

جواب واضح نیست. افرادی که در شرق فلسطین و اطراف آن زندگی می کنند از سردرد، سرفه، بثورات و سایر علائم کلاسیک قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی شکایت دارند.

کارشناسان آژانس‌های بهداشتی و زیست محیطی در حال آزمایش هستند که آیا مواد شیمیایی منتشر شده در تصادف یا سوختن پس از آن، هوا یا آب را آلوده کرده‌اند یا خیر. با این حال، هنوز نتوانسته‌اند توضیح دهند که چرا مردم هنوز بیماری‌ها را گزارش می‌کنند.

مقامات ایالتی و فدرال با استناد به داده های اولیه از صدها خانه در شهر، به طور مداوم گفته اند که سطوح خطرناکی از مواد شیمیایی را در هوا یا آب شهری شناسایی نکرده اند. مقامات پنسیلوانیا همچنین چاه های خصوصی را در نزدیکی محل خروج از ریل که بسیار نزدیک به مرز اوهایو-پنسیلوانیا است، آزمایش کرده اند.

اما رایحه های شیمیایی – با نت هایی از سوختن پلاستیک، پاک کننده لاک ناخن و چسب – برای هفته ها در آنجا باقی مانده است.

مقامات اشاره کرده اند که بوها لزوماً نشان دهنده سمیت نیستند. با این حال، مردم آبی که از شیرها می آید را بو می کنند، در مورد آب در چاه های خصوصی تعجب می کنند و جوش های مرموز را در آینه بررسی می کنند.

با منعکس کننده عدم اعتماد اساسی ساکنان به نورفولک جنوبی و دولت، که هر دو آزمایش انجام داده اند، برخی از افرادی که در منطقه زندگی می کنند به دنبال آزمایش های مستقل هستند یا به دنبال راه هایی برای انجام آزمایش های خود هستند.

چه خسارتی به آب محلی وارد شد؟

به گفته دپارتمان منابع طبیعی اوهایو، آلاینده ها به برخی از آبراه ها ریخته و حدود هفت و نیم مایل رودخانه را تحت تأثیر قرار داده اند. تا فوریه در 8، نشت حدود 3500 ماهی را کشته بود. مقامات از سدها برای هدایت آب پاک در اطراف مناطق آلوده استفاده کردند.

دکتر وینیل کلرید ممکن است کمی پس از نشت ماهی را کشته باشد. مک براید گفت، اما این ترکیب ممکن است در چند هفته پس از آن از آبراه ها پراکنده شده باشد. او گفت که بیشتر نگران است که وینیل کلرید ممکن است به زیر خاک نفوذ کرده باشد، جایی که می تواند برای مدت زمان طولانی تری باقی بماند و به طور بالقوه چاه های مجاور را به خطر بیندازد.

مقامات ایالتی و فدرال تاکید کرده اند که آب شهری سالم است. سازمان حفاظت محیط زیست ده‌ها چاه را که عمدتاً در اوهایو هستند، آزمایش کرده و آنها را نیز ایمن یافته است. اما مقامات خانواده‌هایی را که در این منطقه دارای چاه‌های خصوصی هستند تشویق کرده‌اند تا آب بسته‌بندی شده را تا زمان آزمایش چاه‌هایشان ادامه دهند. زمان‌بندی آن آزمون‌ها به دلیل تقاضای بالا چالش‌برانگیز بوده است.

آیا مقررات لغو شده توسط دولت ترامپ از خروج از ریل جلوگیری می کند؟

احتمالا نه. یک قانون در سال 2015 که در زمان دولت اوباما اجرا شد، مقررات سخت گیرانه تری را برای قطارهای قابل اشتعال پر خطر، از جمله الزام به سیستم های ترمز پیچیده تر، وضع کرد.

این قانون در سال 2018 در دوران ریاست جمهوری ترامپ لغو شد. و در بیانیه ای هفته گذشته، کاخ سفید گفت که جمهوری خواهان باید “از برچیدن ایمنی راه آهن و فروش جوامعی مانند فلسطین شرقی به لابی راه آهن دست بردارند.”

اما قطاری که از ریل خارج شد، طبق گزارش اولیه NTSB، یک “قطار باری کالای عمومی” بود و با وجود اینکه حامل محموله های خطرناک بود، واجد شرایط اشتعال پذیری بالا نبود. و در حالی که این مقررات به منظور رسیدگی به سرعت قطارها بود، به نظر نمی رسد سرعت موضوع در این مورد باشد.

مقامات فدرال چه زمانی به سایت رسیدند؟

EPA از ساعت 2 بامداد در فوریه در فلسطین شرقی حضور داشته است. به گفته سخنگوی آژانس، 4 ساعت پس از سقوط، برای کمک به مقامات ایالتی و محلی در تلاش‌های واکنشی. در پایان آن روز، EPA دارای 17 هماهنگ کننده و پیمانکار بود که نظارت و آزمایش کیفیت هوا را انجام می دادند، یک آزمایشگاه تحلیلی سیار را برای آزمایش نمونه ها وارد کردند و یک هواپیمای ویژه را برای ارزیابی انتشار گازهای گلخانه ای مستقر کردند.

با این حال، مقامات دولتی به دلیل آنچه که برخی از ساکنان و قانونگذاران آن را به عنوان پاسخ تاخیری تلقی می کنند، با انتقاداتی مواجه شده اند. آقای. ریگان، مدیر EPA، در فوریه از محل خروج از ریل بازدید کرد. 16. سناتور جو مانچین سوم از ویرجینیای غربی که یک دموکرات است، با اشاره به اینکه این سایت در 20 مایلی مرز ایالت او قرار داشت، گفت: “غیرقابل قبول است که نزدیک به دو هفته طول کشید تا یک مقام ارشد دولت ظاهر شود.”

وزیر حمل و نقل ایالات متحده، پیت بوتیگیگ، روز پنجشنبه، بیش از دو هفته پس از سقوط هواپیما، از فلسطین شرقی بازدید کرد و رئیس جمهور بایدن روز جمعه گفت که برنامه ای برای سفر ندارد.

امیلی کاکرین، کمبل رابرتسون، جاناتان وایزمن، ریموند ژونگ، کاترین اینهورن، لیزا فریدمن سوگند آماندا هولپوچ گزارش کمک کرد