ندای رز سار وقتی یک دختر شروع به قاعدگی می کند، معمولاً از همان زمان است که مشکلات شروع می شود. از 10 سالگی به او به عنوان یک عروس بالقوه برای یک مرد مسن تر نگاه می شود. و اگر او هنوز تحت ختنه قرار نگرفته باشد، کسانی در جامعه او خواهند بود که می خواهند مطمئن شوند که او این کار را انجام می دهد.
نرخ ختنه جنسی در گامبیا در محدوده سنی 14 تا 49 سال حدود 76 درصد و برای دختران تا سن 14 سالگی حدود 51 درصد است. هر دختر جوان دیگری که در گامبیا می بینید، تحت این مثله کردن قرار گرفته استکه شامل تغییر اندام تناسلی آنها با بریدن کلیتوریس یا لابیا است.
این منجر به عواقب سلامتی بعدی در زندگی می شود. هنگام زایمان ممکن است با عوارضی مواجه شوند و احتمال مرده زایی بیشتر است. اگر نوزاد زنده بماند، ممکن است به فیستول مامایی دچار شود، سوراخ هایی که بین واژن و مثانه ایجاد می شود و باعث می شود زنان هنگام نشستن ادرار کنند. این امر می تواند منجر به طرد شدن زنان از اجتماعات و ترک آنها توسط شوهرانشان شود.
“زنان کسانی هستند که ختنه زنان را تمرین می کنند”
زنان کسانی هستند که ختنه زنان را تمرین می کنند. معمولاً مادربزرگ، نگهدارنده سنت در خانواده است. گامبیایی‌هایی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند، حتی فرزندان خود را برای ختنه کردن برمی‌گردانند. و مردان به شما خواهند گفت که این یک “چیز زنانه” است.
آنچه ما به دنبال انجام آن هستیم این است که مردان و پسران را درگیر کنیم. ما در جامعه ای هستیم که تصمیم گیرندگان آن مردان هستند. آنها شوهران، رهبران سنتی، رهبران مذهبی هستند که نشان می دهند در جامعه چه باید کرد و چه کاری نباید انجام داد.
ما می خواهیم که هر مرد جوانی در این کشور، همه مردان، چه پدر، چه شوهر یا رهبران سنتی جامعه خود، به این عمل نه بگویند. ما مطالعاتی داریم که نشان می‌دهد در کشورهایی که مردان درگیر آن شده‌اند، این نرخ‌ها کاهش یافته است.
دانش آموزان دختر گامبیایی در مورد سلامت باروری و قاعدگی یاد می گیرند
اخبار سازمان ملل: از نظر واقع بینانه چقدر طول می کشد تا پایان ختنه در این کشور را ببینیم؟
ندای رز سار: ختنه جنسی از سال 2015 عملاً غیرقانونی بوده است. با این حال، از آن زمان تاکنون تنها دو مورد بدون محکومیت به دادگاه آورده شده است.
باید اجرای قانون وجود داشته باشد. و تمایل دولت برای ادامه تعقیب قضایی و همچنین کمک به ما در افزایش آگاهی از مشکل کلیدی است.
ما همچنین باید در سطح جامعه مشارکت داشته باشیم. آداب و رسوم برای دختران مهم است، اما ما مجبور نیستیم به افراط در ختنه زنان برویم. ما می‌توانیم راه‌های نوآورانه‌ای برای ایجاد آیین‌های عبور پیدا کنیم، درست مانند پسران در این بخش از جهان. لزومی ندارد که مضر باشد و نباید چیزی باشد که به استقلال بدنی فرد حمله کند.
در حال حاضر، حتی بر روی نوزادان نیز انجام می شود. شما نمی توانید به من بگویید که یک دختر بچه می داند که در چه شرایطی قرار دارد، و قادر به رضایت است.
نوار بهداشتی قابل استفاده مجدد که در یک کارگاه UNFPA در روستایی گامبیا تولید شده است
اخبار سازمان ملل: فقر دوره ای نیز گسترده است. برای رفع آن چه می توان کرد؟
رز ندای سار: بله، فقر دوره ای یک مسئله در سراسر گامبیا است، اما در مناطق روستایی که زنان کمتر به نوار بهداشتی دسترسی دارند، شدید است.
فقر دورانی باعث می‌شود که دختران هر ماه حدود پنج روز از مدرسه بگذرند، زیرا اگر به محصولات مناسب قاعدگی دسترسی نداشته باشند، نگران لکه‌دار شدن لباس‌هایشان هستند و خجالت می‌کشند. این بین 40 تا 50 روز در یک سال تحصیلی است.
بنابراین پسران مزیتی خواهند داشت زیرا بیشتر از دختران به مدرسه می روند که احتمال ترک تحصیل بیشتر است.
بنابراین، ما یک پروژه در Basse، در منطقه Upper River، برای تولید نوار بهداشتی قابل بازیافت توسعه دادیم. این روشی برای توانمندسازی زنان جوان در جامعه است که اکنون شغلی مطمئن دارند، مهارت‌های جدید یاد می‌گیرند و بهداشت قاعدگی زنان و دختران را بهبود می‌بخشند.
ما به مدارس می‌رویم تا پدها را توزیع کنیم و وقتی آنجا هستیم، از فرصت استفاده می‌کنیم و درباره استقلال بدن و آموزش جامع سلامت صحبت می‌کنیم تا دختران بیشتر در مورد بدن خود بدانند، چه اتفاقی برای آنها می‌افتد، چه چیزی خوب است. ، چه چیزی اشکالی ندارد. من فکر می کنم که ما در Basse تفاوت ایجاد می کنیم.
ما باید درک کنیم که دخترانی در این دنیا هستند که به سلامت و بهداشت قاعدگی دسترسی ندارند و زمانی که پریود می شوند به محصولات قاعدگی دسترسی ندارند. و ما باید به آن پایان دهیم.
